Mikołaj Kopernik - astronom, matematyk, lekarz, prawnik, ekonomista, kanonik. Urodził się 19 lutego 1473 roku w Toruniu. Jego tato - też Mikołaj - był kupcem 
i handlował miedzią. Mama Barbara pochodziła z ważnego w tamtych czasach rodu Watzenrode. Miał troje rodzeństwa - siostry Barbarę i Katarzynę oraz brata Andrzeja. Kiedy Mikołaj miał 10 lat zmarł jego ojciec. Osieroconą rodziną zajął się wuj Łukasz Watzenrode, który 6 lat później został warmińskim biskupem.

Swoją edukację Mikołaj rozpoczął w szkole parafialnej przy toruńskiej katedrze. Kiedy miał 18 lat, wujek Łukasz wysłał go na studia do Krakowa. Młody Kopernik właśnie tam uczył się astronomii. Ponieważ był bardzo pojętnym uczniem, po ukończeniu studiów w Krakowie, wyjechał do Włoch i rozpoczął kolejny kierunek - tym razem było to prawo kanoniczne, a potem medycyna. Gdy ukończył studia, wrócił do Polski i zamieszkał we Fromborku. Zrezygnował z większej kariery kościelno - politycznej, a poświęcił się astronomii. W zaciszu swojego domu i na jednej z wież przy warowni fromborskiej prowadził obserwacje astronomiczne. Jednak po śmierci wuja biskupa Watzenrodego nie miał już zbyt wiele czasu na prace naukowe, gdyż pełnił wówczas wiele odpowiedzialnych funkcji administracyjnych, na przykład kanclerza kapituły. Starał się jednak jak najwięcej czasu poświęcać swojemu wielkiemu dziełu astronomicznemu, do którego zbierał dane prowadząc obserwacje w Olsztynie i Fromborku oraz z literatury krytycznie przez niego ocenianej. Cały swój wolny czas poświęcał pracy nad dziełem swego życia „De revolutionibus orbium coelestium" ("O obrotach sfer niebieskich"), które zostało opublikowane w 1543 roku. Przedstawił w niej teorię heliocentrycznej budowy Układu Słonecznego, burzącej dotychczasowe poglądy. Według Kopernika to Ziemia i inne planety krążą wokół Słońca, a nie Słońce i planety wokół Ziemi, jak głosił obowiązujący w czasach średniowiecza model wyjaśniający budowę świata.
Mimo, że teoria Kopernika nie została początkowo przyjęta przychylnie, to wpłynęła na sposób patrzenia na miejsce naszej planety i człowieka we Wszechświecie. Zapoczątkowała tzw. rewolucję kopernikańską, szczególnie w naukach ścisłych.

Za czasów Kopernika technika nie pozwalała na dostarczenie przekonujących dowodów obserwacyjnych na słuszność idei polskiego astronoma, ale po zastosowaniu przez Galileusza teleskopu do obserwacji nieba (w 1609 roku), kolejne wieki przyniosły takie dowody. Ostateczne jej potwierdzenie nastąpiło gdy zmierzono paralaksy gwiazd (niewielkie zmiany pozycji gwiazd na niebie w ciągu roku spowodowane ruchem Ziemi po orbicie).

24 maja 1543 roku Kopernik zmarł we Fromborku i został pochowany w tamtejszej katedrze. W 1853 roku w Toruniu wzniesiono pomnik ku jego czci, a ulicę, przy której się urodził, nazwano jego imieniem.

13 października 1973 r. nadano naszej szkole imię Mikołaja Kopernika. Słynny astronom jest odtąd dla nas drogowskazem. Ciekawość, odwaga myślenia 
i wytrwałość w dążeniu do prawdy pomogły mu w dokonywaniu ważnych odkryć. To cechy, które chcemy też kształtować w naszych uczniach. Dzięki nim będą mądrymi i dobrymi ludźmi, którzy zmienią świat na lepsze. Być może i w murach naszej szkoły kryje się kolejny wielki Polak?